Αφιέρωμα στο Γιώργο Μανωλιούδη
"Μην κάνεις μη σου κάνουνε, μην πεις να μη σου πούνε..."
Αφιέρωμα στο Γιώργο Μανωλιούδη
Αντί προλόγου:
Κάποιες αδυναμίες σε αναγκάζουνε να τις εκφράσεις.
Στο ζητάνε χωρίς να το ξέρουνε...
Κάποιες. Όχι όλες.
Σε μία βροχή "ας πούμε" θέλει να πει ευχαριστώ η γης. Σε μία.
Της Μάνας και του έρωτα, πόσα δεν έχεις δώσει…
πάνω και κάτω, κόσμοι δυο, πόσα `χουνε παρμένα,
και πόσες νύχτες δίπλα σου έχουνε ξημερώσει,
και πόσες μέρες βρήκανε γλυκιάν αυγή σ` εσένα…
Βασιλικούς και γιασεμιά που έχεις δώσει μέτρα,
τι χάρισες τση μουσικής κι η Κρήτη τι κερδίζει …
η Κρήτη απού βάφτισες «ιδέα» κι όχι πέτρα,
κι η μουσική… η ζωντανή…εκείνη που δακρύζει
Στους τόπους που πορπάτηξες, βαρύ βαρύ το ζάλο,
εκεί στου Νότου Βόρια, στα μυστικά ταξίδια,
ποια είσ` εσύ ερώτουνες, δώρο το δίχως άλλο,
που τ` όνομά τζη ήθελες να το ακούσει η ίδια
Με το σεβντά σου συντροφιά και μαγικές εικόνες
στου πόνου την αυλόπορτα μέτρα τι έχεις δώσει,
εσύ που άφησες στιγμές και αποφάσεις μόνες,
και φώναξες τση μουσικής για να τσι συμπληρώσει
Πήρες τσ` ελπίδες αγκαλιά για να μας τσι μοιράσεις
μαζί σου μεγαλώσαμε και γέρασες μαζί μας,
έκανες αφιέρωμα κι έσπασες τσ` αποστάσεις
με ένα φίλο μια φορά, στην πιο βαθιά πληγή μας
Είναι δικός μας άθρωπος ο παλιατζής ας πούμε,
τση νύχτας τον τραγουδιστή κάναμε σύντεκνό μας,
κι όντε μετράς τα λάθη σου μαζί μαζί μετρούμε,
το λάθος που αγάπησες λογιάσαμε δικό μας
Τηνε γροικούμε απάνω μας τη μαχαιριά του «γεια σου»
και τραγουδούμε «είσαι σεβντάς» με λόγια μεθυσμένα
τόσο δικά μας γίνανε τα λόγια τα δικά σου
κι ακόμη δε χορτάσαμε να παίρνουμε από σένα
Δε λένε οι φίλοι ευχαριστώ, λοιπόν, εδώ να μείνεις
και στάσου άλλη μια φορά Βόρια από το Νότο,
όσα δε μου πες σ` αγαπώ , βρες τα να μας δίνεις…
η Κρήτη σε χρειάζεται…σαν τον συρτό, τον Πρώτο
Τώρα για δες…..
Βάστα καρδιά μου δυνατά…έχει να δώσει κι άλλα !
Νίκος Τζαγκαράκης